San Luis Obispo tot Pinnacles National Monument
Door: REK
Blijf op de hoogte en volg Ruud, Els & Kyle
15 Maart 2014 | Verenigde Staten, Pinnacles
Ik had het vorige verslag nog niet af of het volgende bijzondere spektakel stond ons alweer te wachten. Toen ik terug kwam van de wc trof ik mijn ouders allebei omhoogkijkend aan. Toen ik zelf omhoogkeek zag ik iets heel bijzonders, een grote kring van licht rond de maan, later door mijn ouders uitgelegd als een halo, zoiets had ik nog nooit gezien.
De volgende ochtend besloten we eerst een outletcentrum te bezoeken dat we de dag ervoor waren gepasseerd, een klein stukje zuidelijker aan Highway 1. Ruim een uur later sjouwden we onze tassen vol zeer aantrekkelijk geprijsde Nike schoenen en Levis spijkerbroeken naar de camper. Onze reis ging verder noordwaarts over diezelfde mooie Highway 1. Hij werd zelfs nog mooier. Het stuk kust tussen San Simeon en Big Sur is echt adembenemend mooi. Wij kunnen nu bevestigen dat ze dit niet voor niks een van de mooiste wegen ter wereld noemen. Maar voordat we Big Sur hadden bereikt waren we alweer wat leuke dingen gepasseerd. Zo botsten we bijna letterlijk op een gigantische rots bij Morro Bay (de weg liep plotseling dood vlak voor de rots) en lunchten we even later bij Ragged Point, een mooi in Spaanse stijl opgetrokken pandje met wederom een schitterend uitzicht over de Pacific. Onderweg waren wij tevens Hearst Castle gepasseerd, maar dat vonden we te tijdrovend en duur om ervoor van die mooie Highway 1 af te wijken. Misschien het leukste aan deze rit waren nog wel de zeeolifanten die vlakbij datzelfde Hearst Castle in grote getale op het strand lagen te zonnen. Deze familie van onze Hollandse zeehonden waren niet alleen in lichaam een flinke slag groter, ook hun neuzen waren (zoals de naam al doet vermoeden) bijna van olifantwaardige lengtes. Tegen het einde van de middag had Kyle het idee om die nacht te kamperen op een camping waar hij dat 2 jaar eerder ook had gedaan. Mijn ouders stemden nietsvermoedend in zonder enig benul wat ze te wachten stond. De 11 kilometer lange, steile, smalle en gevaarlijke weg de bergen in die volgde had Kyle zelf ook iets minder lang ingeschat. Toen wij na 20 minuten toch eindelijk boven kwamen besloot moeders dat ze een kampeerplaats zonder wc, douche, wifi of enige andere vorm van beschaving toch liever oversloeg en na een praatje met de locale parkmanager vervolgden we onze weg op dezelfde manier terug naar beneden. Rond een uur of half 8 arriveerden we op de minstens dubbel zo luxe (maar minstens 3 dubbel zo dure) KOA camping waar moeders al uren naar uitkeek. Na een goede bak koffie hield de dag voor ons toen weer op.
Vanochtend (donderdag) werden we al vroeg gewekt door het geschreeuw van een kolonie zeehonden in de nabijgelegen haven. Rond 10 uur vertrokken we naar onze eerste bestemming voor de dag: Point Lobos, een prachtig uitkijkpunt over de baai van Monterey aan de Highway 1 . Hier hebben we een hoop schitterende rotspartijen, golven, duikers en zeehonden gezien. Maar ook een flinke zeeotter gespot die daar op zijn gemakje in het kelp op zijn rug in het water lag te zonnen, want zon was er genoeg. Na Point Lobos volgde de Fishermans Wharf in Montery waar ons weer een horde zeehonden stond te wachten. Hier hebben we bij een visrestaurant gegeten waar mam haar Calamares toch niet helemaal waren wat ze ervan had gehoopt. Maar ja, wie wordt er nou wel vrolijk van een hele inktvis (compleet met tentakels en zuignap) op zijn bord. Ruud en Kyle konden hier wel om lachen.
Na nog wat te hebben rondgeslenterd ging de reis verder naar Pinnacles National Monument waar Kyle 2 jaar terug 5 van zijn 18 weken Amerika heeft gewoond (het voelde voor hem een beetje als thuiskomen.) Hier waren wij nog getuige van een hele groep Turkey Vultures (roodkopgieren), wel zeker 25 suks, die juist de boom naast onze camper hadden uitgezocht om tijdens hun reis van Mexico naar Canada even te pauzeren. Een erg bijzondere ervaring om zoveel roofvogels bij elkaar te zien, evenals de Amerikaanse Bold Eagle die Ruud spotte.
Morgenochtend gaan wij weer vroeg terug naar Monterey en gaan we op walvisvaart. We hopen daar uiteraard grijze walvissen, orca’s, dolfijnen, witte haaien, zeeleeuwen en misschien nog wel een zeemeermin te zien. Maar of dat gelukt is weet ik nog niet aangezien dat pas morgen is. Stiekem hoop ik van wel, dan wordt het volgende verslag misschien weer wel een tikkeltje spannender.
Welterusten vanuit Pinnacles!
De volgende ochtend besloten we eerst een outletcentrum te bezoeken dat we de dag ervoor waren gepasseerd, een klein stukje zuidelijker aan Highway 1. Ruim een uur later sjouwden we onze tassen vol zeer aantrekkelijk geprijsde Nike schoenen en Levis spijkerbroeken naar de camper. Onze reis ging verder noordwaarts over diezelfde mooie Highway 1. Hij werd zelfs nog mooier. Het stuk kust tussen San Simeon en Big Sur is echt adembenemend mooi. Wij kunnen nu bevestigen dat ze dit niet voor niks een van de mooiste wegen ter wereld noemen. Maar voordat we Big Sur hadden bereikt waren we alweer wat leuke dingen gepasseerd. Zo botsten we bijna letterlijk op een gigantische rots bij Morro Bay (de weg liep plotseling dood vlak voor de rots) en lunchten we even later bij Ragged Point, een mooi in Spaanse stijl opgetrokken pandje met wederom een schitterend uitzicht over de Pacific. Onderweg waren wij tevens Hearst Castle gepasseerd, maar dat vonden we te tijdrovend en duur om ervoor van die mooie Highway 1 af te wijken. Misschien het leukste aan deze rit waren nog wel de zeeolifanten die vlakbij datzelfde Hearst Castle in grote getale op het strand lagen te zonnen. Deze familie van onze Hollandse zeehonden waren niet alleen in lichaam een flinke slag groter, ook hun neuzen waren (zoals de naam al doet vermoeden) bijna van olifantwaardige lengtes. Tegen het einde van de middag had Kyle het idee om die nacht te kamperen op een camping waar hij dat 2 jaar eerder ook had gedaan. Mijn ouders stemden nietsvermoedend in zonder enig benul wat ze te wachten stond. De 11 kilometer lange, steile, smalle en gevaarlijke weg de bergen in die volgde had Kyle zelf ook iets minder lang ingeschat. Toen wij na 20 minuten toch eindelijk boven kwamen besloot moeders dat ze een kampeerplaats zonder wc, douche, wifi of enige andere vorm van beschaving toch liever oversloeg en na een praatje met de locale parkmanager vervolgden we onze weg op dezelfde manier terug naar beneden. Rond een uur of half 8 arriveerden we op de minstens dubbel zo luxe (maar minstens 3 dubbel zo dure) KOA camping waar moeders al uren naar uitkeek. Na een goede bak koffie hield de dag voor ons toen weer op.
Vanochtend (donderdag) werden we al vroeg gewekt door het geschreeuw van een kolonie zeehonden in de nabijgelegen haven. Rond 10 uur vertrokken we naar onze eerste bestemming voor de dag: Point Lobos, een prachtig uitkijkpunt over de baai van Monterey aan de Highway 1 . Hier hebben we een hoop schitterende rotspartijen, golven, duikers en zeehonden gezien. Maar ook een flinke zeeotter gespot die daar op zijn gemakje in het kelp op zijn rug in het water lag te zonnen, want zon was er genoeg. Na Point Lobos volgde de Fishermans Wharf in Montery waar ons weer een horde zeehonden stond te wachten. Hier hebben we bij een visrestaurant gegeten waar mam haar Calamares toch niet helemaal waren wat ze ervan had gehoopt. Maar ja, wie wordt er nou wel vrolijk van een hele inktvis (compleet met tentakels en zuignap) op zijn bord. Ruud en Kyle konden hier wel om lachen.
Na nog wat te hebben rondgeslenterd ging de reis verder naar Pinnacles National Monument waar Kyle 2 jaar terug 5 van zijn 18 weken Amerika heeft gewoond (het voelde voor hem een beetje als thuiskomen.) Hier waren wij nog getuige van een hele groep Turkey Vultures (roodkopgieren), wel zeker 25 suks, die juist de boom naast onze camper hadden uitgezocht om tijdens hun reis van Mexico naar Canada even te pauzeren. Een erg bijzondere ervaring om zoveel roofvogels bij elkaar te zien, evenals de Amerikaanse Bold Eagle die Ruud spotte.
Morgenochtend gaan wij weer vroeg terug naar Monterey en gaan we op walvisvaart. We hopen daar uiteraard grijze walvissen, orca’s, dolfijnen, witte haaien, zeeleeuwen en misschien nog wel een zeemeermin te zien. Maar of dat gelukt is weet ik nog niet aangezien dat pas morgen is. Stiekem hoop ik van wel, dan wordt het volgende verslag misschien weer wel een tikkeltje spannender.
Welterusten vanuit Pinnacles!
-
15 Maart 2014 - 11:08
Nel :
Wat genieten jullie zeg, zou bijna jaloers worden, nog veel plezier. Zelf vertrek ik morgen een weekje naar Frankrijk waar een minder leuke taak wacht, het huis leegruimen. Zal wel paar keer slikken zijn denk ik!
-
15 Maart 2014 - 15:27
Henk De Valk:
Goed te lezen dat alles goed met jullie gaat. Mooi verhaal wederom.......... -
16 Maart 2014 - 16:55
Jo En Jan:
Het is genieten om jullie geweldige reisverhalen
te lezen.
Blijf genieten,groetjes Jan Jo.
Alles goed met het huis. -
17 Maart 2014 - 14:59
Ronald:
ik dacht dat wij het goed afgesproken hadden dat je halverwege zou ruilen met mij.
helaas stond met mijn koffer op Schiphol en ben maar weer aan het werk gegaan. nu jij daar zit blijft er hier een hoop werk liggen ahhahahahaha.
goede vakantie nog en geniet ervan.
groet Ronald -
17 Maart 2014 - 16:59
Kitty :
jee zeg, wat een hoop te zien en te beleven .......goed dat je de reisverslagen er straks op na kan zien........zoveel te onthouden en te vertellen!!!! Ik denk dat ik ook maar door ga sparen, wil ook zo'n mooie reis maken :} Geniet ze nog he xxx gr. kitty -
26 Maart 2014 - 19:57
John:
Spannend verslag, veel bijzondere ervaringen, en mooie foto's
Geniet ze.
Mvgr.
John
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
