Pasadena via Los Angeles to San Luis Obispo
Door: REK
Blijf op de hoogte en volg Ruud, Els & Kyle
11 Maart 2014 | Verenigde Staten, Pasadena
Het is hier inmiddels al laat (half 10 ’s avonds) dus eigenlijk al lang bedtijd maar toch nog even gauw een verslag van de afgelopen 2 dagen.
Gisteren, zondag 10 maart, zijn we rond 9 uur vanuit Pasadena (stadje in noord LA) over de Interstate 10 vertrokken naar Griffith Park, even ten noorden van downtown Los Angeles. Na een uurtje rijden arriveerden we bovenop de heuvel van Griffith Observatory, dat helaas op maandag gesloten bleek. Vanaf hier hadden we wel een spectaculair uitzicht over enerzijds, onder de smog liggende, downtown LA en anderzijds de beroemde Hollywood letters, erg mooi. Het zonnetje begon al flink te schijnen toen wij de heuvel weer afdaalden richting Hollywood en even later over de Hollywood boulevard, langs de beroemde Walk of Fame en het wereldberoemde Chinese theater, reden. De route voerde ons verder over Wilshire boulevard door Beverly Hills, westwaarts richting de kust van Santa Monica. Nadat we ruim een uur hadden rondgereden door de brede lanen van Santa Monica en de smalle straatjes van Venice er pal naast, moesten we toch echt concluderen dat een parkeerplaats ons vandaag duidelijk niet gegund was. We besloten om het hier voor vandaag maar bij te laten aangezien de middag gestaag vorderde en wij nog geen plaats om te slapen en nog geen kruimel te eten meer hadden. We reden een stuk over de Pacific Coastal Highway(1) en hebben daar halverwege Malibu en Oxnard wat gegeten bij een visrestaurantje waar het publiek voornamelijk bestond uit surfers. Hiervan hebben wij er overigens de afgelopen 2 dagen plenty gezien. Nadat de fish and chips waren verorberd, rolden wij verder tot Santa Paula waar we ons kampement weer opzetten en het al snel voor gezien hielden.
Vanochtend, dinsdag 11 maart, stond Venice Beach (wederom) op het programma. Ditmaal zouden we vroeg vertrekken en hadden we het parkeerbudget wat opgeschroefd zodat het plan ditmaal zeker niet kon mislukken. Zo gezegd zo gedaan en tegen zevenen begaven wij ons, samen met nog duizenden andere werkende Amerikanen, terug naar de enorme metropool der Engelen. Om 9 uur plantten we de camper weg en konden we gaan lopen. Een kronkelig voet/fietspad langs het strand leidde ons van de pier van Santa Monica naar de boulevard van Venice. Hier hebben we werkelijk van allerlei types voorbij zien komen. Van kakker tot rasta tot straatmuzikant tot zwerver tot topatleet tot ‘wildkampeerder’, je kunt het zo gek niet bedenken of het liep er rond. Mensen schuwen hier absoluut geen piercing of tattoo en skateboarden, dingen uit kraampjes verkopen en tegen jezelf praten zijn hier blijkbaar de meest beoefende activiteiten. Na een ‘ontbijtje’ dat uitgebreider was dan de gemiddelde avondmaaltijd van ons Nederlanders, zijn we nog wat surfers gaan kijken op de nabijgelegen pier, alwaar pa in contact probeerde te komen met een verdwaalde vogel.
Uiteindelijk kwamen we anderhalf uur later terug bij de RV en vertrokken in dezelfde richting als een dag tevoren: Malibu. Na nog 200 prachtige kilometers die ons gedeeltelijk over Highway 1 voerden, streken wij rond 6 uur neer aan de kust bij San Luis Obispo, waar ik, na een duik in het zwembad en de Jacuzzi, dit verslag gereed maak voor zijn ruim 9000 kilometerslange reis oostwaarts.
Tot zover onze avonturen, wordt vervolgd (mis het niet!).
Gisteren, zondag 10 maart, zijn we rond 9 uur vanuit Pasadena (stadje in noord LA) over de Interstate 10 vertrokken naar Griffith Park, even ten noorden van downtown Los Angeles. Na een uurtje rijden arriveerden we bovenop de heuvel van Griffith Observatory, dat helaas op maandag gesloten bleek. Vanaf hier hadden we wel een spectaculair uitzicht over enerzijds, onder de smog liggende, downtown LA en anderzijds de beroemde Hollywood letters, erg mooi. Het zonnetje begon al flink te schijnen toen wij de heuvel weer afdaalden richting Hollywood en even later over de Hollywood boulevard, langs de beroemde Walk of Fame en het wereldberoemde Chinese theater, reden. De route voerde ons verder over Wilshire boulevard door Beverly Hills, westwaarts richting de kust van Santa Monica. Nadat we ruim een uur hadden rondgereden door de brede lanen van Santa Monica en de smalle straatjes van Venice er pal naast, moesten we toch echt concluderen dat een parkeerplaats ons vandaag duidelijk niet gegund was. We besloten om het hier voor vandaag maar bij te laten aangezien de middag gestaag vorderde en wij nog geen plaats om te slapen en nog geen kruimel te eten meer hadden. We reden een stuk over de Pacific Coastal Highway(1) en hebben daar halverwege Malibu en Oxnard wat gegeten bij een visrestaurantje waar het publiek voornamelijk bestond uit surfers. Hiervan hebben wij er overigens de afgelopen 2 dagen plenty gezien. Nadat de fish and chips waren verorberd, rolden wij verder tot Santa Paula waar we ons kampement weer opzetten en het al snel voor gezien hielden.
Vanochtend, dinsdag 11 maart, stond Venice Beach (wederom) op het programma. Ditmaal zouden we vroeg vertrekken en hadden we het parkeerbudget wat opgeschroefd zodat het plan ditmaal zeker niet kon mislukken. Zo gezegd zo gedaan en tegen zevenen begaven wij ons, samen met nog duizenden andere werkende Amerikanen, terug naar de enorme metropool der Engelen. Om 9 uur plantten we de camper weg en konden we gaan lopen. Een kronkelig voet/fietspad langs het strand leidde ons van de pier van Santa Monica naar de boulevard van Venice. Hier hebben we werkelijk van allerlei types voorbij zien komen. Van kakker tot rasta tot straatmuzikant tot zwerver tot topatleet tot ‘wildkampeerder’, je kunt het zo gek niet bedenken of het liep er rond. Mensen schuwen hier absoluut geen piercing of tattoo en skateboarden, dingen uit kraampjes verkopen en tegen jezelf praten zijn hier blijkbaar de meest beoefende activiteiten. Na een ‘ontbijtje’ dat uitgebreider was dan de gemiddelde avondmaaltijd van ons Nederlanders, zijn we nog wat surfers gaan kijken op de nabijgelegen pier, alwaar pa in contact probeerde te komen met een verdwaalde vogel.
Uiteindelijk kwamen we anderhalf uur later terug bij de RV en vertrokken in dezelfde richting als een dag tevoren: Malibu. Na nog 200 prachtige kilometers die ons gedeeltelijk over Highway 1 voerden, streken wij rond 6 uur neer aan de kust bij San Luis Obispo, waar ik, na een duik in het zwembad en de Jacuzzi, dit verslag gereed maak voor zijn ruim 9000 kilometerslange reis oostwaarts.
Tot zover onze avonturen, wordt vervolgd (mis het niet!).
-
12 Maart 2014 - 20:22
Henk De Valk:
Wat een boeiend verslag. Mocht je géén filosoof worden dan absoluut een schrijver! Grtz Henk -
13 Maart 2014 - 11:27
Nanette:
Wat prachtig geschreven! Jullie nemen ongelooflijk veel mooie herinneringen mee terug! Nog veel plezier! -
13 Maart 2014 - 18:26
Wil:
Nou,nou, een paar drukke dagen achter de boeg. De foto's zijn ook leuk. Jullie kunnen zo mee spelen in een Western. Succes met de kilometers vreten! -
14 Maart 2014 - 09:23
Tineke:
Hallo globetrotters,
Vanuit een zonnig en lenteachtig Breda heel veel groeten! Leuk om zo een beetje deel te kunnen nemen aan jullie reis, aan het eind van de rit zullen vast nieuwe banden onder de camper gelegd moeten worden, ha ha
Geniet ze, Tineke
-
14 Maart 2014 - 12:58
Herman En De Rest:
Hoi allemaal daar, geweldig dat jullie het zo naar je zin hebben. Ik had niet anders verwacht, nog een paar weken, dan mogen jullie weer aan de slag. ( haha) nou geniet er nog van en tot laterssss -
26 Maart 2014 - 19:53
John:
Hallo Luitjes,
Sorry, een verlate reactie, druk druk en nog eens druk.
Inderdaad eens met de opmerking van Henk, wat een verhaal maar absoluut leuk om te lezen.
Groetjes,
John
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
